Hoe is de A1 destijds aangelegd?
De A1 is in totaal 157 kilometer lang en is aangelegd tussen 1970 en 1978. Bij de aanleg is nadrukkelijk rekening gehouden met de verschillende unieke landschappen die worden doorkruist zoals De Veluwe en de Sallandse Heuvelrug. Zelfs letterlijk: nabij Holten is het tracé op het laatst nog iets aangepast omdat ter plaatse van het bedachte tracé bijzondere paddenstoelen en jeneverbesstruweel werd gevonden. Tevens zijn er een aantal unieke oriëntatiepunten ontstaan zoals de brug over de IJssel met vrij zicht op de IJssel en zijn omgeving.
Wat zijn de specifieke kenmerken van de A1?
Al met al kenmerkt de A1 zich door een rustig wegbeeld door met name een ingetogen vormgeving van alle bruggen, tunnels en viaducten. De destijds aangelegde bruggen en viaducten lijken wel familie van elkaar. Ze zijn sober vormgegeven en hebben een ingetogen uitstraling die aansluit bij de omliggende natuur.
Het rustige wegbeeld wordt extra versterkt door het vele zicht op de omgeving dat grotendeels bestaat uit unieke landschappen.
“Kenmerkend voor de A1 is dat de landschappelijke inpassing van de A1 erg worden gewaardeerd. De weg is ondergeschikt aan het landschap of, vanuit ander perspectief gezien: het landschap bepaald het wegbeeld.”
Hoe wordt de verbreding ingepast in zijn directe omgeving?
Bij het maken van de verbredingsplannen van de A1 (voor het gehele traject Apeldoorn Zuid-Azelo) is aansluiting gezocht bij de inpassing ten tijde van de aanleg. Daar is letterlijk op voort geborduurd.
Ook na de verbreding blijft er voldoende zicht op de unieke landschappen wat door weggebruikers zeer wordt gewaardeerd. Gelijktijdig is rekening gehouden met de wens van omwonenden om de A1 door middel van beplanting aan het zicht te onttrekken. De nieuwe beplanting in met name de buitenbermen sluit qua vorm en soorten aan bij bestaande landschapselementen in de nabije omgeving.
De ingetogen vormgeving van bestaande bruggen en viaducten is doorgezet bij de verbreding ervan en bij de bouw van nieuwe. Er is vastgehouden aan uitvoering in beton. En uitbreidingen en aanpassingen worden in dezelfde vorm gebouwd als het bestaande.
Wegmeubilair (geleiderail, portalen, verlichting) is tot een minimum beperkt en is zo goed als mogelijk bij elkaar gezet.
De snelweg kent diverse onderdoorgangen om de passeerbaarheid van de A1 voor mens en dier in stand te houden. Bij het verbreden van tunnelvormige onderdoorgangen is meegewogen hoe de sociale veiligheid hier in kan worden vergroot. Zo wordt er gezorgd voor extra openingen aan de bovenkant om daglicht te laten toetreden. En bij een aantal tunnels worden de uiteinden van de wanden naar buiten gebogen (de zogenoemde wijkende wanden) om de ingang te vergroten en beter te verlichten.
Op diverse plekken worden ecologische passages aangelegd of uitgebreid zoals bij de Polderweg, de Groote Wetering en bij De Fliert. Ook wordt ruimte gemaakt voor de aanleg van nieuwe en/of vrij liggende fietspaden.
De meeste aansluitingen op de A1 zijn destijds vormgegeven als half klaverblad. Daardoor zijn deze zichtbaar verwant aan elkaar. Ook de inrichting ervan is volgens vaste principes ontworpen. Elke aansluiting kent een open binnenlus en beplanting in de buitenlus. Dit is ook na verbreding weer het geval.
We behouden én versterken de kwaliteit van de A1
Ook na de verbreding blijft er voldoende zicht op de landschappen die door weggebruikers worden gepasseerd. Sterker nog we versterken de kwaliteiten van het landschap. Als we alles rond de A1 aanpakken om te verbreden kijken we namelijk hoe we alles nog mooier en veiliger kunnen vormgeven.
Benieuwd hoe we dit aanpakken? Als vervolg op dit artikel komen we met meer artikelen waarin we vertellen hoe, wat en op welke locaties we hiermee aan de slag gaan!